Fluitdocenten

Gebruik de eerste les om windklanken in allerlei varianten en met verschillende ritmen te spelen. Leer hen hoe de Thumpy-fluit vast te houden (logo naar rechts). Doe verschillende 'games-style' spelletjes met windtonen. Laat ze plezier hebben met het blazen en de windtoon, als groepsspel, door imitatie, door interlocking, door het spelen van ritmes, korte en lange windtonen, inclusief een T-aanzet, maak een windverhaal… Speel vervolgens enkele eenvoudige ritmische patronen (door met de hand op een uiteinde van de Thumpy te slaan) en combineer deze percussieklanken met windtonen tot een muziekstuk.

In de volgende stap leren ze de eerste fluittoon te spelen. Het is goed om een aantal voorbereidende oefeningen te doen, zoals het blazen naar een (denkbeeldige) kaarsvlam (laat deze langzaam bewegen, maar blaas hem niet uit; gebruik eventueel de Thumpy om de kaars uit te beelden). Verder, gebruik de hand om de luchtstroom te voelen en blaas hoger en lager. Of gebruik een lang, smal en dun stukje papier, dat men met een vinger op de neus moet vasthouden en door zachtjes te blazen in de lucht moet houden zonder het te laten flapperen. Vervolgens gebruiken ze eenzelfde blaasstijl op de Thumpy-fluit. Sommigen krijgen meteen al een fluittoon, terwijl het voor anderen wat langer kan duren. De leerlingen kunnen elkaar hierbij helpen, elkaar observeren en vergelijken. Nu kan men oefeningen doen met twee groepen, die afwisselend eerst windtonen en daarna fluittonen spelen. Gebruik in deze fase alleen de open-open positie (geen afdekken van de uiteinden).

In een volgende stap gaan we vogelgeluiden imiteren, waarbij men gebruik kan maken van deze 16 vogelgeluiden. Maar eerst moet men leren hoe de Thumpy vast te houden om gemakkelijk de uiteinden te kunnen afdekken met de duimen; hoe de speciale Thumpy-notatie te lezen (twee helften) en over de combinaties van open/gesloten. De meeste vogels hebben een soort fluittoon, al moeten we bij het imiteren van sommige vogels ook zingen (de ransuil) of praten (de kerkuil) in het blaasgat. Let erop dat men de voorgeschreven articulatie juist interpreteert (tu-tu-tu of ta-taaa). Leerlingen kunnen ook hun eigen dierengeluid maken.

Nu leren we de vijf basisnoten. Men kan hierbij gebruik maken van het Thumpy Boek en de stukjes tot #34. Als alternatief kan men de vijf basisnoten leren door imitatie en eigen oefeningen te maken.

Deze les kan ook eenvoudig worden geïntegreerd in andere lessen. Maar het is zeker goed voldoende ruimte te maken voor duo en samenspel. Ook hier kan men gebruik maken van het Thumpy Boek of zelf eigen materiaal bedenken.

In deze laatste les kan men afsluiten met het laten spelen van een zelfgemaakt muziekstukje. De leerling kan hierbij gebruik maken van de notatie, zoals gebruikt in het Thumpy Boek (met twee helften), of zelf een notatiemanier bedenken, bijvoorbeeld een grafische notatie of een getekend verhaal. Laat ze ook een titel bedenken voor het stuk! Het is fantastisch om een of meerdere stukken uit het hoofd te laten spelen en eventueel ook iets van choreografie in een stuk te betrekken.

Nu, met een groeiend begrip van geluid en een flexibel en ontspannen embouchure, is de leerling klaar om de 'grote fluit' te proberen! Hopelijk zijn mijn hier beschreven ideeën van nut in het lesgeven. Indien men bepaalde opmerkingen of gedachten met me wilt delen, neem dan gerust contact met me op via het contact-pagina. In deze tijden lijken kids op steeds jongere leeftijd 'digitaal' te gaan. Het is mijn serieuze wens, dat we deze jongeren kunnen uitnodigen tot het beleven van juist analoge en fysieke activiteiten, zoals het blazen en het produceren van geluid met de eigen adem. Hier heeft mijns inziens de muziekdocent een hele belangrijke taak, terwijl er ook mogelijkheden liggen voor het aantrekken van nieuwe leerlingen.

Het Thumpy Boek bevat ook enkele uitdagingen voor de gevorderde fluitist. Heel nuttig zijn de oefeningen voor toonbuigingen (#38-41), de windtonen (#45-46) en de stukken voor gevorderden (#71-75). Al deze stuken zijn erg goed voor de flexibiliteit van met name het embouchure. Verder is het een leuke uitdaging om eens zelf een stuk te maken voor de Thumpy-fluit.

Het studeren van fluistertonen heeft een fantastisch positieve uitwerking op de algehele toonvorming. De Thumpy-fluit is heel geschikt voor het oefenen van fluistertonen en is altijd binnen handbereik en gemakkelijk mee te nemen. Voor meer informatie over fluistertonen kijk op: www.forthecontemporaryflutist.com, alsook in mijn uitgave 'For the Contemporary Flutist'.

De permanente ademhaling is een oude techniek, welke echter door maar weinig fluitisten wordt gestudeerd. Dat is erg jammer, want het oefenen van permanente ademhaling heeft een geweldig positieve uitwerking op het embouchure, de adembeheersing en de fluittoon. Met Thumpy heb je altijd een fluit snel binnen bereik. Zo kun je consequent en met regelmaat permanente ademhaling oefenen, en je fluit veilig in zijn etui laten zitten. Voor meer informatie over permanente ademhaling kijk op: www.forthecontemporaryflutist.com, alsook in mijn uitgave 'For the Contemporary Flutist'.

Er zijn enkele fantastische videos van beatboxing op de Thumpy. Klik de afbeeling hieronder om de video van Guillermo Thomson te bekijken. Probeer het daarna eens zelf!

Omdat Thumpy een degelijk en compact instrument is, is het gemakkelijk mee te nemen als je op reis gaat, of een park, bos of mooie plek in de natuur bezoekt. Bovendien klinkt de fluit prachtig buiten!